Burak Çevik imzalı Hiçbir Şey Yerinde Değil, Altın Koza Film Festivali’nde “Kadir Beycioğlu Jüri Özel Ödülü”, “En iyi Yönetmen” ve “En İyi Sanat Yönetmeni” ödüllerini aldı. Film henüz vizyona girmeden “Bahçelievler Katliamı”nı konu edineceği için ilgi uyandırmıştı.&nbsp;8 Ekim 1978'de 7 Türkiye İşçi Partili gencin ülkücü militanlarca katledildiği, siyasi tarihimizin hesaplaşılmamış pek çok sayfasından biri olan olayın beyazperdeye ilk kez nasıl aktarılacağı merakla bekleniyordu. Hâl böyleyken katliamın faillerinden Haluk Kırcı’nın da danışmanları arasında olduğu filmin tartışma uyandırması şaşırtıcı da sayılmazdı.Yönetmen Burak Çevik ise film vizyona girmeden önce T24'ten Hazal Özvarış'a verdiği röportajda bu tartışmalara dair pozisyonunu önden belirlemişti: "Filmimi ülkücülere ya da solculara beğendirmekle <a fr-original-style="" href="https://t24.com.tr/yazarlar/hazal-ozvaris/bahcelievler-katliamini-sinemaya-tasiyan-yonetmen-burak-cevik-filmimi-ulkuculere-ya-da-solculara-begendirmekle-ilgilenmiyorum,46506" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ilgilenmiyorum</a>."&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Katliamın gerçekliğini estetik gerekçelerle bükmek</h2>Film, eski bir televizyonun cızırtılı yayınından izlediğimiz bir haber bülteniyle başlıyor. Dönemin şiddet olaylarının aktarıldığı TRT yayınının ardından kamera, silahsız mücadeleyi savunan beş gencin kendi aralarında solun çeşitli fraksiyonlarına yönelik yürüttüğü tartışmalara dönüyor. Bir yandan da içlerinden birinin doğum günü kutlaması üzerinden, bunun bir burjuva âdeti olup olmadığına yönelik naif bir tartışmayı takip ediyoruz. Birbirlerine sürekli olarak "yoldaş" diye hitap eden bu gençler, sol ideolojinin naif ve çocuksu olduğu kadar karikatürize bir temsilini sunuyorlar.Solcu gençlerden birinin sigara almak için dışarıya çıkmasıyla, filmin ikinci yarısına geçiş yapıyoruz. Tam da ortasına gelen bu noktada filmin isminin çıkmasından da anlayacağımız üzere film gerçek anlamda burada başlıyor. Bu noktadan itibaren filmin tek plandan oluşan ikinci yarısı boyunca iki ülkücü militanın eve girerek, silahsız gençleri işkenceyle öldürmesine şahitlik ediyoruz.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1730471796991.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.39" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hiçbir Şey Yerinde Değil | Burak ÇevikKatliamın gerçekliğini estetik gerekçelerle büken bu bölüm boyunca, her ne kadar tali yollardan bir bağlam sunulmaya çalışılsa da esasında perdede seyrettiğimiz, bir grup "idealist ve masum" solcu gencin, yine inandığı değerler uğruna birilerini öldürmeyi göze almış "iki sağcı genç" tarafından katledildiği, şiddetin ön planda olduğu bir manzara. Burada manzara ifadesini kullanıyorum çünkü gençlerin katledilmesine giden süreç, ülkücü gencin tiradı ve sahne yerleştirmeleriyle seyirlik bir kompozisyona oturtuluyor. Ağzının içine kağıt sokulmuş ve yüzü masaya dayanmış, kafasını kaldırmasına izin verilmeyen iki solcu gencin arasından memlekete ve davasına dair tiratlar atan heybetli bir sağcı görüyoruz.&nbsp;Birazdan öldüreceği gençleri aşağılarken, onu bu katliama götüren motivasyonu da histerik bir biçimde dile getiriyor. Burada sol-sağ çatışmasında ölen masum insanlara yönelik yine dönemin şiddet havasını izleyiciyle hissettiren başka cümlelere de rastlıyoruz. Kısacası film, cinayeti işleyenlerin politik arka planını ve rejimle ilişkisini göstermeye gerek duymadan, "inandığı değerler uğruna başkalarını öldürmeyi göze alan iki sağcı genç portresi" sunuyor.&nbsp;Şiddetin özellikle tarihsel gerçeklerden uyarlanan anlatılarda oldukça güçlü bir bağlamsızlaştırma aracı olarak kullanıldığını söylemek mümkün. Holokost üzerine çekilen filmler etrafında uzun süredir devam eden tartışmaların geldiği noktada sinema dünyasının Glazer’in The Zone of Interest'ini büyük bir beğeniyle kucaklamasının arkasında da filmin kurbanın uğradığı zulmü, estetik formun dışında tutması vardı. Film her şeyden önce izleyicinin, bu zulme seyirlik bir formda ortak olmasını&nbsp;reddettiği için çok güçlü bir çerçeve sunuyordu.&nbsp;Hiçbir Şey Yerinde Değil ise bunun tam aksi yönde, kurbanların gördüğü şiddeti filmin merkezine oturtuyor. Katledilenlerin dünyası klişelerle ancak bir "ön hikaye" olarak perdeye yansırken, katliamcı büyük tiratları, enerjisi ve motivasyonuyla filmin belkemiğinde duruyor. Hatta ülkücü katillerin diyaloglarında ve hareketlerinde onların da aynı &nbsp;siyasi iklimin kurbanları olduklarına yönelik göndermelere de rastlıyoruz.&nbsp;Bu şiddet sekansları, kurban ve faillerin aynı şiddet döngüsünde eşitlendikleri&nbsp;bir kompozisyon yaratıyor. Böylece film yeni bir politik kanal, düşünsel bir perspektif ya da ilişkisellik açmıyor, aksine varolan nedensellikleri dahi silikleştiren bir noktaya evriliyor. Katliam ve şiddet de böylece modern sinemanın gelişmiş araçlarıyla sunulan seyirlik bir düzleme oturuyor.Filmde özellikle solcu karakterlerin derinliksiz ve tekdüze bir karikatür&nbsp;olarak sunulması da şiddet estetiğinin işlemesini kolaylaştırıyor. "Gauchist", "yoldaş" gibi terimlerin enflasyonu, tartışmaların romantikliği, karşılaştıkları şiddet karşısındaki çaresizlikleri, solcuları dönemin basit birer figüranı ve kurbanı konumuna oturturken katilin konumlanması ve ajite tiradı, sağın o dönemden beri tekrarladığı argümanların bir kere de beyazperdeden kendisini duyurmasına olanak tanıyor.Böylece katledilen insanlarının hikayeleri, dönemin “belirsiz” şiddet sarmalının arkasında “olağan” bir senaryoya indirgeniyor ve izleyenin sorgulamadan kapıldığı seyirlik bir anlatı evreni ortaya çıkıyor. Dolayısıyla film henüz hesabı görülmemiş korkunç bir katliamı ele alarak onu “aşkın” bir sanat anlayışının basit bir çıktısına dönüştürüyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1730472061564.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.54" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hürriyet gazetesinde katliamın haberiPeki bir katliamın hikayesini kurmacayla dönüştürüp, hikayenin politik mahiyetini belirsizleştiren yönetmenin sorumluluğu nerede başlıyor, nerede bitiyor?&nbsp;8 Ekim 1978'de beşi evde, ikisi ise yolda olmak üzere yedi gencin katledildiğini biliyoruz, ancak filmde estetik nedenlerle dört gencin öldürülmesine şahit oluyoruz. Bu konuda yönetmen, kendisini "bir belgesel çekmediğini" ifade ederek savunuyor. Ancak Türkiye'yi 12 Eylül darbesine götüren yolun en kritik köşe taşlarından olan bu olayın ilk temsilini beyazperdeye uyarlamak yine de belli bir politik ve ahlaki sorumluluk gerektiriyor.Buradaki sorun, gerçeği olduğu gibi aktarmaktan ziyade, tarihsel kurmacanın politik mahiyetinde ortaya çıkıyor. Kurbanlar ile failler arasındaki ilişkileri bir şiddet sarmalının ortasında silikleştiren, tarihsel bağlamından koparan ve 12 Eylül’ün kitleleri hapsettiği apolitizmin kaba bir anlatısını sunan bir hikayeleştirme, bu sorumluluğu almak bir tarafa, tarihsel gerçekliği tabiri caizse “estetiğin mezesine”&nbsp;dönüştürüyor. Yönetmen de zaten röportajlarında konu katliamın politik mahiyetine gelince bu sorumluluğu peşinen reddediyor. Böylece Bahçelievler Katliamı, ortak hafızada kapladığı yerden çıkarılıp pazarlanabilir bir şiddet estetiğinin ilgi çekici bir nesnesine dönüşüyor.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gerçeğe dönersek...</h2>Her şeyden önce Türkiye’de siyasi iklim, halen 12 Eylül'ün izlerini taşıyor. 1980 darbesinden önceki dönemin ideolojiler uğruna hayatından olan "gençlerin uçarılıkları" ve “kardeşin kardeşi vurduğu” bir kesit olarak aktarılması da bizzat darbecilerin yerleştirdiği&nbsp;ve halen karşılık bulan bir söylem.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1730471901990.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Milliyet&nbsp;gazetesinin Kırcı'nın nikahına da değinen, Ağar'la ilgili bir haberi | BBC TürkçeBu söylem aracılığıyla açıkça farklı politik talepleri olan politik gruplar aynı potada eritildi ve geçmişle sahici bir hesaplaşmanın önü kesilerek darbeye ve sonrasındaki döneme meşru bir zemin hazırlandı. Bahçelievler Katliamı’nın faillerinin de içinde olduğu dönemin karanlık isimleri ise adil bir yargılama sürecinden geçmedi, hatta devletin farklı kademelerinde görevlendirildi. Aslında filmde aşırı vurguyla eşitlenerek yansıtıldığı gibi iki farklı kamptan ziyade, devlet destekli paramiliter örgütlerin sahneye çıktığı bir gerçeklik söz konusuydu.Hiçbir Şey Yerinde Değil&nbsp;ise 12 Eylül’ün kendisinden önceki dönemi “şiddet sarmalıyla” eşitleyerek oluşturmaya çalıştığı meşruiyeti besleyen bu çerçeveden çıkamıyor. En azından yönetmenin kurmaca saflarına tutunup kendi estetik dünyasını azade kılmaya çalıştığı gerçek bu.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">DÜZELTME VE TEKZİP</h2>"Sayın yetkili,1 Kasım 2024 tarihinde üyelerinize mail olarak gönderdiğiniz 'Anora, Hiçbir Şey Yerinde Değil' başlıklı mailin içeriğinde yer alan, Enes Köse'nin yazdığı 'Katliamın bağlamsız estetiği: Hiçbir Şey Yerinde Değil' başlıklı yazıda doğru olmayan, kritik bir hata mevcuttur.Filmin danışmanları arasında Haluk Kırcı'nın yer aldığı belirtilmiş olmasına rağmen bu doğru değildir. Bu durum filmin jeneriğinde de sabittir. Filmin iki danışmanı bulunmaktadır. Tanıl Bora ve Naci Emre Boran.Yazıda yer alan: ''Hâl böyleyken katliamın faillerinden Haluk Kırcı’nın da danışmanları arasında olduğu filmin tartışma uyandırması şaşırtıcı da sayılmazdı.''&nbsp;cümlesi kamuoyunu doğru olmayan bir şekilde bilgilendirmiştir. Politik düzlemde tartışılan bir film için bu kritik hatanın filmin yapımcılarına maddi ve manevi zararları olma potansiyeli mevcuttur.Bu nedenle filmin yönetmeni ve yapımcısı olarak, tekzip usulüne uygun olarak, bu maili aldığınız tarihten itibaren 3 iş gün içinde, bu hatanın ve mağduriyetin giderilmesini ve yazının aynı mail listenize (aynı kişilere) tekrardan ve tekzip edilerek iletilmesini talep ediyorum. Bunun yanında ayrıca sitenizde yer alan yazının ve bu yazıyla ilgili sosyal medya gönderilerinizin de da aynı şekilde tekzip edilmesini talep ediyorum.İyi çalışmalar dilerim,<div data-smartmail="gmail_signature" dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><div dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">-</div><div dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Burak Çevik"</div></div></div></div></div></div></div></div></div>

Duende

Yönetmen Burak Çevik, 1980 darbesine giden yolun köşe taşlarından Bahçelievler Katliamı'ndan esinlenen "Hiçbir Şey Yerinde Değil" ile katliamı seyirlik bir kompozisyona oturtuyor. Film, kurban ve faillerin aynı şiddet döngüsünde eşitlendikleri darbe sonrası anlatısının da bir yankısını perdeye aktarıyor.

Kadir Beycioğlu ile ilgili hikayeler